شاتل، یک فعالیت تفریحی آبی است، که در آن فرد روی یک تیوب بادی، چه روی آب و یا برف سوار می شود. تیوب ها به دلیل ساختار شکلی که دارند به دونات نیز معروف هستند. شاتل ها به دو گونه استفاده می شوند، شاتلی که توسط قایق بکسل می شود و شاتلی که پیشرانه آن به صورت آزاد است، و بیشتر در رودخانه ها استفاده می شود.
به نقل از مجله تایمز، ظاهراً شاتل در اواسط قرن بیستم در تایلند توسط شاهزاده چامبوت ناگار سوارگا اختراع و مورد استفاده برای تفریحات آبی شاهزادگان و اطرافیان او قرار می گرفت. تا اینکه در اوایل سال ۱۹۱۶ میلادی بود که اتومبیل از حالت اشرافیت درآمده و جنبه عمومی پیدا کرد. از آن زمان دسترسی به تیوب اتومبیل برای همگان راحت تر و به مراتب ارزان تر شد. مردم در آن زمان با استفاده از تیوب های مستعمل اتومبیل ها، در رودخانه ها و دریاچه ها همچنین در مناطق برفی توانستند از این وسیله برای خود تفریحی لذت بخش بسازند. البته به دلیل کوچک بودن این تیوب ها نمی توانستند از آن در دریا، یا اینکه چند نفری از آن استفاده نمایند. این نوع از تفریح به نام شاتل آزاد معروف شد.
شاتل آزاد
در شاتل آزاد، تیوب‌سواران به هیچ قایقی متصل نبوده و فقط توسط جریان آبراه ها یا همان رودخانه حرکت می کنند. افرادی که بر روی تیوب نشسته اند می توانند با دستان خود پارو بزنند و آنها می توانند از دستکش های شبکه ای مانند استفاده کرده تا بهتر بتوانند تیوب را هدایت نمایند. با گذشت زمان مردم توانستند برای تیوب ها روکشی پارچه ای درست کنند! روکش پارچه ای قسمت پایین تیوب و همچنین کناره های آن را می پوشاند. مثل دامن، قطر داخلی تیوب را می پوشاند و فضایی برای نشستن افراد باقی می گذاشت. این عمل باعث شد تا افراد از بین تیوب به بیرون سُر نخورند.
گسترش پارک های آبی
ساخت تیوب با فراز و نشیب های زیادی رو برو بود. به طوریکه این صنعت به یکی از پولسازترین صنایع آن وقت تبدیل گشت و تاکنون ادامه دارد. ساخت تیوب هایی سبک تر وزیباتر برای پارک های آبی توانست ورود گردشگران به پارک ها را گسترش دهد. در پارک های آبی به دلیل وسعت کم آنها، رودخانه های مصنوعی ساختند و آنها با نام رودخانه تنبل به همه معرفی کردند، تا افراد علاقمند بتوانند در امن ترین حالت ممکن از این تفریح لذت ببرند.
این تفریح بقدری طرفدار پیداکرد که باعث شد تا تاجرین صنعت گردشگری به فکر گسترش این تفریح در دریا بیفتند. دریا می توانست هیجان این تفریح را چندین برابر کند. بعد از ساخت انواع تیوب هایی که توان ضربه های امواج آب را داشته باشند، بالاخره تیوبی با فرمولاسیون خاص به بازار عرضه شد. آنها آن را تیوب دریایی یا همان شاتل دریایی نامگذاری کردند.
شاتل سواری در دریا
حال بعد از گذشت چند دهه رسیدیم به شاتل های بزرگتر و اختصاصی برای دریا که سیستم پیشرانه آنها قایق است. شاتل نوعی تیوپ بادی بزرگ است. آنها به قایق هایی تندرو وصل می شوند و به دل آب می زنند.
شاتل سواری، اوج هیجان
جالب است بدانید، افرادی که عاشق بالا رفتن آدرنالین خون خود هستند، همیشه پای ثابت شاتل سواری اند. چون نمی دانند وقتی سوار شاتل می شوند با چه سرعتی حرکت می کنند؟! ممکن است در هنگام دور زدن قایق، در آب سقوط کنند! با این حال جای نگرانی نیست، تمام مسائل ایمنی برای این قسمت هیجانی از قبل تدارک دیده شده است.
تمامی سقوط کردن ها برنامه ریزی شده و بخش مهمی از هیجان شاتل سواری به حساب می آید. ناخدای حرفه ای قایق تندرو، عمدا هنگام دور زدن، افراد را درون آب پرتاب می کند. به خاطر همین برای استفاده از شاتل در دریا، باید تمامی مسائل ایمنی به طور کامل رعایت شود. گردشگران قبل از سوار شدن به شاتل باید جلیقه نجات و کلاه ایمنی را بر تن کنند. هرچند که مراقبین حرفه ای در تمام مراحل تفریح با گردشگر خواهند بود تا در مواقع ضروری به کمک آنها بشتابند.
شاتل سواری در کیش
جزیره کیش، دارای سواحلی بکر و زیبا است. لذا می توان گفت بهترین سایت بزرگ برای تفریحات دریایی در منطقه می باشد. تفریحاتی مثل غواصی، فلای بورد، بنانا و خیلی از تفریحات دیگر در این جزیره مرجانی وجود دارد. در این جزیره کلوب های بسیاری درحال فعالیت و خدمات دهی به علاقمندان تفریحات دریایی هستند. یکی از این خدمات شاتل سواری است. این تفریح مخصوص افرادی است که هیجان را عاشقانه دوست دارند و برای سوار شدن به آن لحظه شماری می کنند. برای سوار شدن به شاتل بلیط را تهیه کنید. راس ساعت در محل حاضر باشید. استفاده از جلیقه و کلاه ایمنی اجباری است. سوار بر شاتل لحظات شاد و هیجان انگیز را برای خود رقم خواهید زد.
منبع:
اشتراک گذاری